Όλα τα υλικά αποτελούνται από άτομα. Επιπλέον, όπως γνωρίζουμε, τα άτομα αποτελούνται από μικρότερα σωματίδια: τα πρωτόνια που είναι θετικά φορτισμένα, τα ηλεκτρόνια που είναι αρνητικά φορτισμένα και τα νετρόνια που είναι ηλεκτρικά ουδέτερα. Σε ένα ηλεκτρικά ουδέτερο άτομο, ο αριθμός των πρωτονίων και των ηλεκτρονίων είναι ίσος. Αν όμως, ένα ή περισσότερα ηλεκτρόνια φύγουν από ένα άτομο, τότε το άτομο γίνεται θετικά φορτισμένο και ονομάζεται θετικό ιόν. Αν ένα ή περισσότερα ηλεκτρόνια προσληφθούν από ένα άτομο, τότε το άτομο γίνεται αρνητικά φορτισμένο και ονομάζεται αρνητικό ιόν.
Στους αγωγούς, π.χ. μέταλλα, τα άτομα που τους αποτελούν δεν είναι ισχυρά συνδεδεμένα με όλα τα ηλεκτρόνια τους. Ως αποτέλεσμα ένας συγκεκριμένος αριθμός ηλεκτρονίων μπορούν να αποσπαστούν και να κινούνται σε όλο τον όγκο του αντικειμένου. Τα ηλεκτρόνια αυτά ονομάζονται
ελεύθερα. Συνεπώς, ένα μεταλλικό υλικό μπορεί να περιγραφεί σαν ένα σύνολο θετικών ιόντων που δονούνται γύρω από συγκεκριμένες θέσεις και έναν αριθμό ελευθέρων ηλεκτρονίων που κινούνται ελεύθερα σε όλο τον όγκο του αντικειμένου.
Εάν ασκηθούν ηλεκτρικές δυνάμεις σε ένα αγωγό, παρατηρείται κατευθυνόμενη κίνηση (ροή) των ελευθέρων ηλεκτρονίων σε όλο τον όγκο του σώματος. Δηλαδή, το σώμα διαρρέεται από ηλεκτρικό ρεύμα.
Στους μονωτές, όπως το γυαλί, το ξύλο, το χαρτί και τα διάφορα πλαστικά, δεν ευνοείται η ελεύθερη κίνηση φορέων φορτίου στο εσωτερικό τους.
Εκτός από τα μέταλλα υπάρχουν και άλλα παραδείγματα αγωγών του ηλεκτρισμού. Για παράδειγμα, ένα διάλυμα νερού και μαγειρικού άλατος (χλωριούχου νατρίου) περιέχει κατιόντα νατρίου Na+, ανιόντα χλωρίου Cl- και έναν μικρό αριθμό κατιόντωνH+ και ανιόντων υδροξυλίου OH-, που προέρχονται από τη διάσπαση μορίων νερού. Εάν δράσουμε με ηλεκτρικές δυνάμεις